Bunu bana yazdıran o herneyse...sustum!

ve belki hiç bir hiç bir zaman bilmeyeceğin bir kanat çırpınışının; gözümden çoğalacak bir karanlığın gizindeyim...
ve belki hiç bilmeyeceğin bir titreşimin kolları benim...
bu gizle suya, sabuna bulanacağım...
bu gizden yeni yeni kuşlar ve böcekler...
sese kavuşacak ilk çırpınışın yüzü..

ellerim kıvrımlarına dolduğunda
iç çekişin ve sen..
vardı var...varolan ve varoluşum... ve bu netame!
döndüm bir değil, döndüm iki değil, döndüm üç...
ve sarmaşık oldum...
yüzüne dolandım ve sonra hücrelerine...
çoğaldık...

bu gizle bilmem...
sarmaşık olur muyum bilmem...
ve bilmem deyişimin o tekinsiz tınısında bana gitme deyişinin sancısı var!

bu şarkı içimde çaldıkça sesim çıkar mı bilmem!
tümden gelip öte beriye uçan,kaçan varoluş tanelerim...
tüme varır mıyım bilmem...bilmem...bilmem...